در حالت طبیعی، سیستم ایمنی انسانوظیفه دارد تا از بدن در برابر مهاجمین خارجی، مثل ویروس‌ها، محافظت کند. یعنی باورود هر گونه نیروی خارجی سلول‌های دفاعی آماده می‌شوند تا با آن مبارزه کنند.بگذارید این‌طور بگوییم که بدن تفاوت بین سلول‌های مفید خودی و مهاجمین را تشخیص می‌دهد.

اما در بدن فرد مبتلا به اختلالاتخود ایمنی همه چیز فرق دارد و بدن او به اشتباه بخشی را به عنوان یک مهاجم غیرخودیشناسایی می‌کند. بنابراین، آماده مبارزه با سلول‌های سالم خود می‌شود. شدت و میزاناین مبارزه به نوع بیماری بستگی دارد. ممکن است تنها یک عضو درگیر شود یا اینکهتمام بدن گرفتار این اشتباه شوند.

علت بیماری خود ایمنی

به طور کلی، پزشکان هنوز علتاختلالات خود ایمنی را تشخیص نداده‌اند، چرا که این بیماری طیف مختلفی از مشکلاترا به وجود می‌آورد. با این حال، علائمی وجود دارند که نشان می‌دهند بعضی از افرادبیشتر دچار آن می‌شوند. عواملی مانند استرس، ژنتیک، استفاده از بعضی از داروها،قرار گرفتن در مجاورت مواد شیمیایی و التهاب همگی می‌توانند درصد بروز این مشکل راافزایش دهند.

علائم بیماری خود ایمنی

همان‌طور که گفتیم، این بیماری می‌تواندبه بخش خاصی از بدن آسیب بزند و به همین دلیل علائم مختلفی دارد. ولی بعضی ازنشانه‌های زیر در بین افراد مختلف مشترک هستند و در صورت بروز هر کدام، بهتر استبرای آزمایش‌های اولیه اقدام کنید:

ریزش مو

خستگی

مشکل در تمرکز

درد عضلانی

وجود ضایعات پوستی

التهاب و قرمزی

گزگز شدن و بی‌حسی دست و پا

انواع بیماری خود ایمنی

 ام اس (MS)

 بیماری سلیاک : مبتلایانبه بیماری سلیاک نمی‌توانند غذاها و خوراکی‌های حاوی گلوتن را مصرف کنند.با ورود گلوتن به روده، حس التهاب و سوزش به وجود می‌آید.از نشانه‌های سلیاک می‌توان به درد شکم و اسهال اشاره کرد 

 دیابت نوع 1

 التهاب روده

 التهاب عروق

لوپوس منتشر: ایجاد دانه‌هایی کهروی پوست به وجود می‌آید و  اندام‌هایدیگری مانند مغز، مفاصل و کلیه‌ها را هم درگیر می‌کند. 

کم خونی مزمن

بیماری آدیسون : از شایع‌تریناختلالات خود ایمنی، بیماری آدیسون است که غدد کلیوی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

سندرم شوگِرن : فرد مبتلا معمولادچار خشکی چشم، خشکی دهان و درد مفاصل می‌شود.

 تیروئیدیت هاشیموتو : اینبیماری در تولید هورمون تیروئید تغییراتی به وجود می‌آورد و باعث کم کاری آن می‌شود. 

گِرِیوْز: این بیماری هم غدهتیروئید را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث تولید بیش از اندازه هورمون‌های آن می‌شود.افزایش هورمون‌های تیروئید می‌تواند فعالیت‌های بدن را شدیدتر کند و علائمی مانندکاهش وزن، افزایش ضربان قلب، برافروختگی و حساسیت به گرما را به وجود بیاورد.بیرون‌زدگی چشم‌ها از نشانه‌های رایج گریوز است.

در طب سنتی، درمان بیماری‌هایخودایمنی بر اساس اصول کلی و رویکردهای خاص خود انجام می‌شود. این رویکردها شاملاصلاح سبک زندگی، استفاده از داروهای گیاهی، و تدابیر عملی طب ایرانی است.

اصول کلی درمان:

اصلاح سبک زندگی:

طب سنتی بر این باور است که ایجادتعادل در بدن از طریق سبک زندگی سالم، مانند رژیم غذایی مناسب، خواب کافی، و مدیریتاسترس، می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و کنترل بیماری‌های خودایمنی کمک کند.

تقویت سیستم ایمنی:

استفاده از غذاهای گرم و داروهایگیاهی تقویت‌کننده سیستم ایمنی، مانند زنجبیل، آویشن، و گیاهانی که خاصیت ضدالتهابی دارند، از دیگر راهکارهای طب سنتی است.

بهبود عملکرد گوارش:

طب سنتی بر اهمیت حفظ تعادل در میکروبیومروده تاکید دارد. مصرف غذاهای پروبیوتیک مانند ماست و کفیر و پرهیز از غذاهایی کهباعث التهاب در روده می شوند، می تواند به بهبود عملکرد گوارش و تقویت سیستم ایمنیکمک کند.

مدیریت استرس:

استرس می تواند علائم بیماری‌هایخودایمنی را تشدید کند. طب سنتی راهکارهایی برای کاهش استرس مانند یوگا، مدیتیشن،و تنفس عمیق ارائه می‌دهد.

تنظیم مزاج:

در طب سنتی، بیماری‌های خودایمنیاغلب با غلبه سردی در بدن مرتبط دانسته می‌شوند. بنابراین، مصرف غذاها و داروهایگرم برای تنظیم مزاج و کاهش سردی توصیه می‌شود.