بادرنجبویه گیاهی علفی، یکساله و خودرو به ارتفاع سی تا چهل سانتی‌متر است. برگ‌هایش شبیه برگ نعناع اما اندکی بزرگ‌تر و کشیده‌تر است. این گیاه بیشتر بومی اطراف تبریز است و در دامنهی کوه‌ها در برخی باغ‌ها یا مزارع می‌روید. شاخ و برگ زیادی دارد. در اواخر اردیبهشت گل می‌دهد. گل‌های آن کوچک و بنفشرنگ است. تیر ماه زمان چیدن این گل‌هاست. گیاه بادرنجبویه در اصل دو نوع است که یک نوع آن برگ‌های کوچک و نوع دیگر برگ‌های بزرگ‌تر دارد، اما خواص آن‌ها یکسان است. چنانچه برگ تازهی آن را بین انگشتان دست خود قرار دهید و بفشارید متوجه بویی شبیه بوی لیمو خواهید شد. در صورت چیده نشدن گل‌ها در زمان مقرر می‌توان بذر گیاه را جمع آوری نمود که دانه‌های کوچک به رنگ سیاه دارد. بذری که از نوع دیگر آن که برگ‌های کوچک دارد به دست می‌آید در باغچهی منازل به عنوان سبزی خوردن کشت می‌شود که به “نزنجان” معروف است و همراه با دیگر سبزیجات به مصرف خوراکی می‌رسد.
بادرنجبویه گرم و خشک دارد.
قسمت مورد استفاده: برگ
بادرنجبویه داروی مورد علاقه‌ی پزشک بزرگ ایرانی، بوعلی‌سینا بوده که جهت تقویت قلب و انبساط روح استفاده میکرد. تا قرن هفدهم از این گیاه به عنوان یک داروی ضد افسردگی کمک می‌گرفتند. آزمایش‌های جدید نشان می‌دهد که این گیاه همانند یک داروی مسکن روی دستگاه عصبی مرکزی عمل می‌کند و به همین دلیل آرام‌بخش است.
دستور دم کردن گیاه
پنج گرم از بادرنجبویه را با یک لیوان آبجوش در قوری چینی به مدت پانزده دقیقه روی شعلهی ملایم اجاق گاز دم کنید و بعد از صاف کردن بنوشید.
بیماری صرع : افرادی که بیماری صرع(حمله) دارند دم کردهی این گیاه را روزانه به جای چای میل کنند .
آرام‌بخش خواب: نیم ساعت قبل از خواب دم کنید و بنوشید.
صدای گوش: بادرنجبویه را دم کنید و بنوشید.
خستگی روحی و جسمی، افسردگی: به جای مصرف چای روزی یک تا دو بار از دم کردهی بادرنجبویه میل کنید.
پیشگیری از سکته‌های مغزی یا قلبی: به جای مصرف چای روزی یک تا دو بار از دم کردهی بادرنجبویه میل کنید.
دلپیچه، نفخ، سکسکه، هضم غذا: یک قاشق چایخوری همراه با دو استکان آبجوش به مدت ده دقیقه دم کرده ظهر و شب بعد از غذا میل شود
رفع بوی بد دهان و پیوره شدن لثهها: بعد از استفاده از نخ دندان و مسواک، دمکردهی بادرنجبویه را غرغره کنید و با انگشت لثهها را ماساژ دهید.
تنگی نفس، آسم: دم کردهی بادرنجبویه را بنوشید.
بادرنجبویه گیاهی علفی، یکساله و خودرو به ارتفاع سی تا چهل سانتی‌متر است. برگ‌هایش شبیه برگ نعناع اما اندکی بزرگ‌تر و کشیده‌تر است. این گیاه بیشتر بومی اطراف تبریز است و در دامنهی کوه‌ها در برخی باغ‌ها یا مزارع می‌روید. شاخ و برگ زیادی دارد. در اواخر اردیبهشت گل می‌دهد. گل‌های آن کوچک و بنفشرنگ است. تیر ماه زمان چیدن این گل‌هاست. گیاه بادرنجبویه در اصل دو نوع است که یک نوع آن برگ‌های کوچک و نوع دیگر برگ‌های بزرگ‌تر دارد، اما خواص آن‌ها یکسان است. چنانچه برگ تازهی آن را بین انگشتان دست خود قرار دهید و بفشارید متوجه بویی شبیه بوی لیمو خواهید شد. در صورت چیده نشدن گل‌ها در زمان مقرر می‌توان بذر گیاه را جمع آوری نمود که دانه‌های کوچک به رنگ سیاه دارد. بذری که از نوع دیگر آن که برگ‌های کوچک دارد به دست می‌آید در باغچهی منازل به عنوان سبزی خوردن کشت می‌شود که به “نزنجان” معروف است و همراه با دیگر سبزیجات به مصرف خوراکی می‌رسد.
بادرنجبویه گرم و خشک دارد.
قسمت مورد استفاده: برگ
بادرنجبویه داروی مورد علاقه‌ی پزشک بزرگ ایرانی، بوعلی‌سینا بوده که جهت تقویت قلب و انبساط روح استفاده میکرد. تا قرن هفدهم از این گیاه به عنوان یک داروی ضد افسردگی کمک می‌گرفتند. آزمایش‌های جدید نشان می‌دهد که این گیاه همانند یک داروی مسکن روی دستگاه عصبی مرکزی عمل می‌کند و به همین دلیل آرام‌بخش است.
دستور دم کردن گیاه
پنج گرم از بادرنجبویه را با یک لیوان آبجوش در قوری چینی به مدت پانزده دقیقه روی شعلهی ملایم اجاق گاز دم کنید و بعد از صاف کردن بنوشید.
بیماری صرع : افرادی که بیماری صرع(حمله) دارند دم کردهی این گیاه را روزانه به جای چای میل کنند .
آرام‌بخش خواب: نیم ساعت قبل از خواب دم کنید و بنوشید.
صدای گوش: بادرنجبویه را دم کنید و بنوشید.
خستگی روحی و جسمی، افسردگی: به جای مصرف چای روزی یک تا دو بار از دم کردهی بادرنجبویه میل کنید.
پیشگیری از سکته‌های مغزی یا قلبی: به جای مصرف چای روزی یک تا دو بار از دم کردهی بادرنجبویه میل کنید.
دلپیچه، نفخ، سکسکه، هضم غذا: یک قاشق چایخوری همراه با دو استکان آبجوش به مدت ده دقیقه دم کرده ظهر و شب بعد از غذا میل شود
رفع بوی بد دهان و پیوره شدن لثهها: بعد از استفاده از نخ دندان و مسواک، دمکردهی بادرنجبویه را غرغره کنید و با انگشت لثهها را ماساژ دهید.
تنگی نفس، آسم: دم کردهی بادرنجبویه را بنوشید.
خبرنامه
