بالنگو نام یک سرده از تیره نعنائیان و گیاهی یک‌ساله یا چندساله با ساقه‌های بی‌کرک یا کرکدار است. بالنگو گیاهی است که آن را از انواع ریاحین برشمرده‌اند، یعنی از خانواده‌ی ریحان‌ است.

بالنگو به صورت دیم و آبی در برخی مناطق آذربایجان به صورت پراکنده کشت می‌شود و در بین کشاورزان بیشتر با نام قره‌زرک شناخته می‌شود. بالنگوی شهری و نیز بالنگوی شیرازی، هردو از انواع بالنگو می‌باشند.

شربت تخم بالنگو در درمان ناراحتی‌های گوارشی بسیار مؤثر است.

خواص بالنگو در طب سنتی

گیاه بالنگو نوعی از ریحان است که در بو شبیه به ریحان و سبز مایل به سفید است و برگش بی کنگره و تخمش از تخم ریحان بالیده‌تر و در افعال قریب به تخم شاهسفرم است. در درمان‌های مکتب طب ایرانی از تخم این گیاه استفاده می‌شود، بنابراین وقتی سخن از بالنگو به میان می‌آید، منظور تخم آن است.

تخم بالنگو از جمله بذرهای دارای لعاب است، یعنی اگر تخم بالنگو را در آب بخیسانند مایع چسبناک بدون مزه‌ی غالبی حاصل مى‌شود که خواص دارویی و درمانی فراوانی دارد.

مزاج یا طبع بالنگو به‌طور کلی تخم بالنگو در درمان ناراحتی‌های گوارشی بسیار مؤثر است و باعث تقویت قوای معده می‌شود. طبیعت یا مزاج بالنگو گرم و تر در درجه اول است. بالنگو مقوی قلب و جهت طپش قلب و رفع ترس و وحشت و اسهالی که از روده‌ها باشد همراه با گلاب مجرب است و جهت رفع زحیر نیز نفع بسیار دارد.